Σε επίπεδο μεσημεριανού ξεκατινιάσματος τείνει να μεταβληθεί ο εσωτερικός εμφύλιος στην ΟΔΙΕ ΑΕ. Ξεκίνησε με τη μάχη εξουσίας και την υπερίσχυση της “ομάδας Χατζοπούλου και των φίλων της”, όπως κατήγγειλε ο απομακρυνθείς τελικά Δημήτρης Σεφτελής.
Είναι ντροπή, αίσχος τα τεκτενόμενα, που συνεχίζουν να συμβαίνουν στο Μαρκόπουλο, όπως και η στάση του πρώτου τη τάξη στην ΔΕΚΟ του ιπποδρόμου Αλέξανδρου Ζαχαρή, ο οποίος δίνει την αίσθηση ότι απολαμβάνει τη δόξα της νίκης του απέναντι στον εκδιωχθέντα πρόεδρο και δεν βλέπει τις τεράστιες ευθύνες του απέναντι στο ελληνικό δημόσιο, που αιμορραγεί ακόμα περισσότερο στο χώρο και δεν απαντά στις καταγγελίες και τα σοβαρότατα ερωτηματικά για τις αυξήσεις στην γκανιότα – που δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι έχει διαπραχθεί τέτοιο ατόπημα – στις αναθέσεις έργων, στις εσωτερικές αυξήσεις αμοιβών συγκεκριμένων προσώπων και σε βάρος των εργαζομένων των 30 ευρώ, στο σχέδιο αποδόμησης με τις αυξήσεις στην στοιχηματική μονάδα, με συνέπεια την απώλεια τεράστιων εσόδων όχι μόνον για το δημόσιο, αλλά και για όλο το ιπποδρομιακό στερέωμα.
Όταν η “ippodata” έγραφε για το σήριαλ των “χιλίων και μιας νύχτας”, δεν περίμενε τόσο γρήγορη επιβεβαίωση. Φυσικά αναφερθήκαμε στα όσα δημοσίως ειπώθηκαν και καταγγέλθηκαν. Εάν μπορούσε κανείς να ακούσει τα όσα γίνονται και λέγονται στο παρασκήνιο, θα αηδίαζε. Μιλάμε για εμετική κατάσταση. Για αλληλοκαρφώματα, έρωτες, μίση και πάθη.
Επειδή η “ippodata” θέλει να βλέπει πάντα την επόμενη μέρα, ζητά από όλους αυτούς και γενικώτερα τις υγιείς δυνάμεις του χώρου, που θέλουμε να πιστεύουμε ότι ακόμα υπάρχουν, να βάλουν φρένο σε αυτήν την κατρακύλα. Εάν έτσι, όπως καταγγέλθηκε από τον τέως πρόεδρό του, κυβερνάτε ο ιππόδρομος, δεν πρέπει να υπάρχει. Δυστυχώς οι διοικούντες έχουν εγκλωβιστεί σε ένα πεδίο σύγκρουσης και έχουν συνομιλητές που τους σπρώχνουν σε διαρκή και επαναλαμβανόμενα λάθη. Με τη λογική του στρουθοκαμηλισμού, λες και ο ιπποδρομιακός κόσμος δεν μπορεί να τους δει!
Ο ιππόδρομος είναι μία κλειστή κοινωνία. Σίγουρα κάποιοι τον εκμεταλλεύτηκαν στο παρελθόν – πολλοί πουλώντας ενημέρωση, όπως οι έμποροι της Δύσης καθρεπτάκια στους ινδιάνους – ενώ και σήμερα γίνεται προσπάθεια ελέγχου. Παρόμοιες δυνάμεις θα υπάρχουν πάντα. Η πρόοδος και η ανάπτυξη, όμως, δεν εξαρτάται από όλους αυτούς, αλλά από το πόσο ισχυρή είναι η διοικητική ομάδα και ιδαίτερα ο πρώτος τη τάξη. Εάν πατά στην άμμο θα κατακρημνιστεί με την πρώτη σύγκρουση.